اگر این مطلب میخونید احتمالا حدود ۱۷ سال سن دارید و یا اینکه یک شخص ۱۷ ساله را میشناسید که دوست دارید بهش کمک کنید تا شاید اشتباهات شما را انجام نده.
و یا اینکه بیش از ۱۷ سال سن دارید و میخواهید بدونید چه نکته ای را از دست دادید که باعث بخشی از اتلاف انرژی و وقت شما شد. پس در ادامه همراه باشید با راهنمای انتخاب شغل برای ۱۷ ساله ها !
انتخاب شغل وابسته به نکات مختلفی است و موضوعات زیادی روی اون تاثیر میذاره مثل شرایط خانوادگی شرایط اقتصاد خانواده، استعداد ها و توانایی های خدا دادی و امثال آن. اما اگه بخواهیم خیلی ساده با موضوع انتخاب شغل برخورد کنیم باید معیار هامون الویت بندی کنیم. منظور از الویت های انتخاب شغل چیست؟ چه چیز هایی میتونه راهنمای مناسبی برای انتخاب شغل باشه؟
۱- علاقه:
بذارید با مهم ترین شروع کنیم. هیچ چیزی تو دنیا به اندازه علاقه و دوست داشتن نمیتونه آدم به انجام یا عدم انجام کاری تشویق کنه. پس مطمئن باشید نمیتونید تو شغلی که بهش علاقه ندارید به سطح یک برسید. علاقه خودتون بشناسید ولی مواظب باشید با هیجان اشتباه نگیرید!
گاهی اوقات ما مدت کوتاهی کاری را انجام میدیم و حس میکنیم به اون کار علاقه داریم اما وقتی برای مدت بیشتری با اون کار سر و کله میزنیم متوجه میشیم که دیگه علاقه ای به ادامه کار نداریم و حتی رفته رفته از اون کار بدمون هم میاد! پس برای اینکه شغل مورد علاقه خودتون پیدا کنید عجله نکنید. و به هر شغلی فرصت بدید که مزایا و معایب خودش بهتون نشون بده. برای این کار گاهی میشه از تجربیات دیگران هم بهره برد.
۲- توانایی:
موضوع بعدی اینکه ما واقعا توانایی انجام اونکار داشته باشیم. مثلا کسی که قد کمتر از ۱۶۰ سانتی متر داشته باشه احتمالا نباید اصلا به فکر بسکتبالیست شدن باشه! مگر اینکه بخواد یه معجزه رقم بزنه. گاهی توانایی جسمی وگاهی روحی مد نظر هست. ممکنه شما از لحاظ جسمی توانایی انجام اون کار داشته باشید ولی از لحاظ روحی نه! مثلا فعالیت در حیطه پزشکی روحیات خودش نیاز داره و باید از روحیه مناسب برخوردار باشید مگرنه پس از مدتی خسته می شوید و احساس شکست به سراغتون میاد!
۳- امکانات:
موضوع دیگه ای که خیلی تاثیر گذار هست میزان دسترسی ما به امکانات مورد نظر هست. اگر در منطقه ای خشک و کم باران با منابع آبی محدود زندگی می کنید، بهتره فکر راه انداختن پرورش ماهی را از سرتون بیرون کنید! این گونه موارد عدم دسترسی به امکانات مورد نیاز خیلی رایج هستند و باید مراقب بود که دچار توهم راحت گرفتن مهاجرت نشویم! البته که خیلی ها مهاجرت کردند و موفق هم بودند ولی این دلیل نمیشه که همه توی این زمینه موفق باشند.
۴-درآمد:
اما میرسیم به اصل مطلب! درآمد. میزان درآمد شما بر میزان رضایت شما از زندگی و کارتون تاثیر مستقیم داره. میتونید پولدار باشید و غمگین اما بی پول بودن و شاد بودن کار خیلی خیلی سختیه. پس اگر الان در شرایطی هستید که هزینه زندگیتون زیاد نیست و یا با کمک خانواده دارید زندگیتون می چرخونید، مطمئن باشید که آینده متفاوت هست. پس وقتی از ۳ پارامتر قبلی عبور کردید و رسیدید به پارامتر درآمد، این موضوع آنقدر مهم هست که اگه در موضوعات قبلی هم خوب عمل کرده باشید ولی اینجا قید همه تحقیقاتتون بزنید. به قول قدیمی ها ” بی مایه فتیره”.
حالا بذارید یه مثال بزنیم از انتخاب شغل:
فرض کنید من در به کمک کردن به دیگران و وقت گذاشتن برای دیگران علاقه دارم. توانایی خوبی در علوم تجربی دارم و خودمونیش درسم خوبه. نیاز به کار کردن در لحظه ندارم و میتونم تمام وقت درس بخونم. خب علاقه من پزشکی هست و ظاهرا میتونم از پسش بر بیام. از لحاظ درآمد هم که خوب پزشکان همیشه جز قشر مرفه جامعه بودند. پس انتخاب من پزشکی هست. البته هنوز باید زیر شاخه پزشکی را هم انتخاب کنم که برای این موضوع هم اول باید تحقیق کنم و لیست مشاغل زیر دسته پزشکی را بررسی کنم و دوباره پس از انجام فیلتر های بالا ، یکی را انتخاب کنم.
مثالی دیگه:
فرض کنید من به شخصه علاقه به بازیگری دارم. توانایی ها و شرایط لازم را هم دارم. روحیاتم هم با انجام کارهای سخت و زمان بر و طولانی و همچنین سازگاری اجتماعی، خوب هست. اما در شهری زندگی می کنم که کمتر از ۱۰۰ هزار نفر جمعیت داره و کلا یدونه سالن سینما بیشتر نداره که اونم اکثر اوقات خالیه! پس از لحاظ امکانات من در شرایط خوبی برای این شغل نیستم. چون حتی اگه به یه شهر دیگه برم و بازیگری را حرفه ای یاد بگیرم، تو شهر خودم احتمالا شغلی برای من نیست. پس به یه بن بست رسیدم. بذارید این موضوع که میرم بازیگر حرفه ای میشم و میام شهرم تغییر میدم و رویا بافی هایی از این قبیل را بذاریم کنار. الان دو گزینه هست: یا باید مهاجرت کنم به شهری که امکانات برای شغل من داشته باشه و یا اینکه به فکر شغل دیگه ای باشم.
سعی کنید شغل های مختلف را روی کاغذ بنویسید و براشون چندین روز وقت بذارید و به سادگی انتخاب نکنید. نوشتن اون ها روی کاغذ خیلی به شما کمک می کنه. به علاوه این فرصت بهتون میده که چندین روز براش زمان بذارید. اما اگه فقط در ذهنتون باشه احتمالا فقط ۱۰ دقیقه بهش فکر می کنید و بعد تصمیم میگیرید. شغل های مورد نظر روی کاغذ بنویسید و اگه باز هم نتونسید تصمیم بگیرید از یه مشاور شغلی کمک بگیرید. مشاور شما باید کسی باشه که به حرف های شما خوب گوش بده و منطقی راهنماییتون کنه. من خودم وقتی ۱۷ سالم بود و درگیر انتخاب شغل بودم پیش مشاور رفتم و اون فقط کمی بیشتر از ۱۰ دقیقه وقت گذاشت و توی تمام اون مدت هم خودش حرف زد و اصلا به من فرصت حرف زدن نداد! امیدوارم مشاور شما بهتر از مشاور من باشه.
