روش های موثر در تشویق کودکان
تشویق کودکان:
تشویق کودکان عاملی سازنده است که به کمک آن می توان گرایش به کارهای پسندیده را در انسان تقویت کرد. این انتظار که کودک بدون تشویق به وظایف خود عمل کند انتظار درستی نیست. تشویق موجب می شود که کودک انگیزه ی لازم برای انجام کارهای شایسته را پیدا کند و از این راه عادت به انجام آنها در وی به تدریج ایجاد شود. اگر کودک بعد از انجام کاری شایسته مورد تشویق قرار گیرد شیرینی تشویق در خاطره ی او باقی می ماند و همین تشویق روح او را تقویت می کند و در نهایت احساس رضایت و خشنودی در کودک به وجود می آورد. در حقیقت تشویق عاملی موثر در تقویت رشد کودک، ایجاد نشاط و اعتماد به نفس در اوست و گاهی در احیاء شخصیت کودک و دور ساختن او از یاس و ناامیدی بسیار موثر است. تشویق در هر مرحله از رشد کودک باید متناسب با علایق و رغبت های او باشد. چه بسا چیزی در سن دو سالگی رغبت کودک را برانگیزد ولی در هفت سالگی در او اثری نداشته باشد. از این رو باید در هر مرحله بررسی کرد که کودک چه علایقی دارد و چه چیزهایی در او شوق و رغبت ایجاد می کند.
پیشنهادی: تست MBTI
انواع تشویق در کودکان:
- تشکر کردن از کودک و اظهار رضایت نمودن از کار او
- تعریف کردن از او نزد دیگران و همچنین تایید و ستایش قرار دادن عمل او
- در نظر گرفتن پاداش، هدیه یا جایزه ای برای کار او
- نوازش کردن او با نگاه و عمل محبت آمیز
پیشنهادی: تست هالند
شیوه های موثر و اصولی تشویق در کودکان:
۱- عدم زیاده روی در استفاده از تشویق:
نباید در استفاده از تشویق زیاده روی کرد. زیاده روی در تشویق اولا موجب بی ارزش شدن آن می شود ثانیا این توقع را در او به وجود می آورد که در برابر هر کاری هر چند کوچک و اندک مورد تشویق قرار بگیرد به طوری که اگر تشویقی در کار نباشد نمی تواند به وظیفه ی خود عمل کند و این نوعی بدآموزی است که در تربیت کودک اثر سوء برجای می گذارد. تشویق نباید پیوسته و دائمی باشد بلکه باید گاه گاه باشد تا شخصیت کودک شکل بگیرد.
۲- عدم ایجاد غرور و خودبینی:
تشویق زمانی که به صورت تحسین و تجلیل است نباید به گونه ای باشد که در کودک ایجاد غرور و خودبینی کند. از این رو باید دقت کرد که نوع تشویق و چگونگی برخورد ما به گونه ای نباشد که او گمان کند از دیگران برتر است. ایجاد غرور علاوه بر اینکه از لحاظ اخلاقی و تربیتی نوعی انحطاط است تحرک را از کودک می گیرد و موجب عقب ماندگی در او می شود.
پیشنهادی: تست دیسک
۳- مشخص بودن دلیل تشویق:
دلیل تشویق باید کاملا روشن و مشخص باشد یعنی او باید دقیقا بداند که به دلیل چه کاری مورد تشویق قرار می گیرد به این ترتیب اظهارات کلی مانند دختر یا پسر خوبی است، مناسب نیست بلکه باید کاری که به علت آن شایستگی ستایش پیدا کرده است کاملا روشن شود تا اثر تربیتی داشته باشد.
۴- عمل کردن والدین به وعده های خود:
والدین باید به هر وعده ای که به فرزند خود می دهند حتما عمل کنند و هرگز وعده ی دروغ ندهند در غیر این صورت از اعتماد فرزندان به آنها کاسته می شود و بذر دروغ گویی در ضمیرشان پاشیده می شود. همچنین پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: “کودکان را دوست بدارید و نسبت به آنها مهربان باشید و به وعده ای که به آنها دادید وفا کنید.
پیشنهادی: تست نئو
۵- عدم ایجاد تجمل گرایی در کودکان:
کودکان را نباید به جایزه های گران قیمت عادت داد و در آنها نوعی لوکس گرایی و تجمل پرستی به وجود آورد. این کار هم از نظر اقتصاد خانواده صلاح نیست و هم در تربیت روحی و اخلاقی کودک اثر نابجا دارد.
پیشنهادی: رزومه ساز
۶- تناسب تشویق با نوع عمل کودک:
تشویق باید با عملی که از او سر زده است تناسب داشته باشد مثلا به خاطر عملی کوچک نباید جایزه ای مهم دریافت کند. همچنان که برای هر عمل جزئی نیز نباید تشویق شود.
۷- جلوگیری از تشویق های مکرر:
تشویق نباید حالت رشوه به خود بگیرد مثلا مادر نباید در برابر هر کار کودک به او خریدن چیزی یا پرداخت پولی را وعده دهد. این نوع تشویق های دائمی و یکنواخت اثرات تربیتی خوبی ندارد. کودک باید به این نکته پی ببرد که به کارهای شایسته ی او ارزش داده می شود و خوب و بد در نظر پدر و مادر او یکسان نیست. برای این کار از این نوع تشویق های دائمی پرهیز شود.
پیشنهادی: کاریابی آنلاین
۸- عدم ایجاد تبعیض:
در تشویق و دادن پاداش نباید بین کودکان تبعیض قائل شد که این کار نه تنها اثر تشویق را از بین می برد بلکه اثرات زیانباری نیز برجای می گذارد.
